پیشرفت در علوم پزشکی به طور عمده‌ای تحت‌تأثیر استفاده از فناوری‌ها و دانش‌های مختلف و گاهی نامرتبط با این حوزه بوده است. از جمله این فناوری‌ها می‌توان به میکروالکترونیک، نوری (اپتیک)، علم مواد و فناوری‌نانو اشاره کرد. پزشکی پلاسما یا پلاسما پزشکی یکی از رشته‌های مستقل پزشکی است که همچون فناوری لیزر می‌تواند گسترش جهانی داشته باشد.
پلاسما محیطی شبه‌گازی است که به آن حالت چهارم ماده گفته می‌شود. این محیط مجموعه‌ای از ذرات است که شامل الکترون، یون، اتم و مولکول‌های برانگیخته است. محیط پلاسما از نظر الکتریکی خنثی است.
به طورکلی مزیت‌های اصلی پلاسما عبارتند از:
- اصلاح خواص سطحی مواد بدون تأثیر بر خواص توده ماده
- اصلاح سطح به صورت کنترل شده
- ایجاد لایه‌های نازک با اتصالات عرضی زیاد بدون توجه به هندسه سطح
- تشکیل فیلم‌های چندلایه
- فناوری دوست‌دار محیط‌زیست
- عدم نیاز به آب و مواد شیمیایی
- کمینه‌سازی تخریب حرارتی و عملکرد سریع
درحال حاضر کاربرد پلاسما در پزشکی را می‌توان در سه زیرمجموعه کلی طبقه‌بندی کرد که عبارتند از: اصلاح سطحی با پلاسما، استریل‌سازی زیستی یا گندزدایی زیستی با پلاسما و کاربردهای درمانی پلاسما که در گزارش صنعتی فناوری پلاسما؛ نقش و کاربرد آن در زیست‌پزشکی به آن‌ها پرداخته شده است.
