نانولوله‌های کربنی استوانه‌ای شکل، در بسیاری از حوزه‌های علم مواد، الکترونیک و اپتیک کاربرد دارند. نانولوله‌های کربنی استحکامی خارق‌العاده و خواص الکتریکی منحصربه‌فردی دارند و نیز هادی خوبی برای حرارت هستند. نسبت طول به قطر نانولوله‌ها حدود ۱۰۰۰ است و تماما از پیوند sp2 مشابه گرافیت تشکیل شده‌اند که همین موضوع موجب شده است تا از نظر مقاومت‌کشش و ضریب‌کشسانی، یکی از محکم‌ترین موادی باشند که تاکنون شناخته شده‌اند. استحکام ویژه آن‌ها در میان تمام مواد بهترین است.
کامپوزیت‌های زمینه فلزی حوزه جدیدی از مواد پیشرفته است که ازجمله کارهای پیشگام این زمینه، فعالیت‌های تورو کوزوماکی و همکارانش از دانشگاه توکیو بود که در آن به شیوه ساخت کامپوزیت‌های آلومینیوم/نانولوله در سال ۱۹۹۸ پرداختند. کامپوزیت زمینه فلزی از دو جزء تشکیل شده است. جزء اول زمینه فلزی و جزء دوم تقویت‌کننده است. به‌ندرت یک فلز خالص برای زمینه انتخاب می‌شود و معمولا زمینه یک آلیاژ فلزی است.
دلايل و عوامل زيادى براى تمايل طراحان و مهندسان به استفاده از قطعاتی با جنس كامپوزيت‌هاى زمينه فلزى وجود دارد. بعضى از عوامل مهم مورد توجه عبارت‌اند از: بهبود استحكام در دماهاى بالا، بهبود مدول، امكان كاهش وزن با بالا بردن نسبت استحكام به وزن، بهبود مقاومت سايشى، بهبود مقاومت در برابر خزش و كاهش ضريب انبساط حرارتى.
در طی دو دهه گذشته ترکیب نانولوله‌های کربنی و فلزات مختلف منجر به کاربردهای فراوانی شده است. یکی از مهم‌ترین تأثیرات نانو کامپوزیت‌های زمینه فلزی تقویت‌شده با نانولوله‌های کربنی، کاهش وزن خودروها و متعاقبا کاهش مصرف سوخت خواهد بود که در گزارش«کاربرد نانولوله‌های کربنی در فلزات» پس از معرفی نانولوله‌های کربنی و ویژگی‌های منحصربه‌فردشان به بررسی کاربردهای بیشتر آن‌ها در صنایع فلزی (خودروسازی، رباتیک و هوافضا) و پزشکی پرداخته می‌شود. «کامپوزیت‌های فلزی تقویت‌شده با نانولوله‌های کربنی» و روش‌های تولید آن ازجمله موارد دیگری است که در این گزارش بحث می‌شود.
