تصور اینکه لباسی هیچ‌گاه لکه نمی‌گیرد و خودش خودش را تمیز می‌کند و بدین ترتیب نیازی به نگهداری ندارد، می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. این یک نیاز جهانی‌ست که روزبه‌روز در حال افزایش است. در سال‌های اخیر، محققان به تولید منسوجاتی با خصوصیات جدید روی آورده‌اند که برخی از آن‌ها الهام گرفته از طبیعت هستند. با به‌کارگیری فناوری نانو در عملیات تولید یا تکمیل پارچه، قطرات مایع نمی‌توانند درون پارچه‌ها نفوذ کنند. این اثر شبیه اثر موجود در برگ‌های زنبق آبی یا گل لادن است که با یک لایه واکس به ضخامت یک نانومتر پوشیده شده‌اند. در این گل، قطرات آب روی برگ‌هایش به صورت دانه‌های کوچک درآمده و با لغزیدن روی سطح، آلودگی و گردوغبار را نیز با خود می‌برند.
با توجه به اینکه بازار پوشاک بیش از ۶۱ درصد از کل بازار منسوجات را در جهان به خود اختصاص می‌دهد، پیش‌بینی می‌شود درحالی‌که در سال ۲۰۱۲، تقاضای تخمینی از پوشاک نانوفناورانه در بازار پوشاک جهانی به ۵۳/۲۴ میلیارد دلار رسید، این میزان در سال ۲۰۲۰ به بیش از یک‌صد میلیارد دلار برسد.
همچنین شرکت‌های فعال جهانی در این حوزه، پارچه‌ها، عملیات و فناوری‌هایی مورداستفاده مانند nano-care, nano-pel, nano-dry, nano-touch,… را معرفی می‌کند.
برای مثال با در نظر گرفتن کرک‌های روی پوست هلو در زیر شیر آب می‌توان ذهنیتی نسبت به اثر Nano-Care در منسوجات به دست آورد. کرک‌های Nano-Care از موهای بسیار کوچکی ساخته و به ریسمان‌های کتانی متصل شده‌اند. این موها آن‌قدر کوچک‌اند(کوچک‌تر از یک‌هزارم ارتفاع برآمدگی‌های نیلوفر آبی) که ریسمان‌های کتانی در مقابل آن‌ها شبیه تنه‌های بزرگ درخت هستند. این نوع پارچه‌ها موسوم به ضد آب و ضد لک هستند و چربی‌های روی آن‌ها به‌طور خود به خودی از بین می‌روند. همچنین فرایند تولید این پارچه‌ها با محیط‌زیست سازگار است.
