احمد سلیمی، دانش‌آموزی که در سال ۱۳۹۶ رتبه‌ی اول المپیاد دانش‌آموزی علوم و فناوری نانو را به‌دست آورده بود، موفق به کسب رتبه‌ی ۹ ریاضی در سال ۱۳۹۷ شد. او در بندرعباس به همراه مادر و برادرش زندگی می‌کند و سال‌ها پیش پدرش را از دست داده است.
سلیمی درباره‌ی این که چقدر این المپیاد در زندگی تحصیلی او تأثیر داشته می‌گوید: «تا قبل از شرکت در المپیاد نانو هیچ تصوری از رقابت در این سطح نداشتم و تجربه‌ای هم در این خصوص نداشتم. اما المپیاد نانو کمک زیادی به من کرد تا خودم را محک بزنم. حقیقت این است که تا پیش از شرکت در المپیاد نانو اصلا تصور نمی‌کردم بتوانم در این سطح از رقابت‌ها رتبه بیاورم. بعد از شرکت در المپیاد نانو و کسب رتبه‌ی اول، به یک احساس خودباوری رسیدم و از آنجا بود که تصمیم گرفتم برای کنکور خودم را آماده کنم و به رتبه‌های خوب کنکور فکر کردم. در واقع تا قبل از المپیاد نانو اصلاً به فکر رتبه‌ی تک‌رقمی نبودم، اما بعد از کسب رتبه‌ی اول المپیاد احساس کردم که می‌توانم در کنکور سراسری هم موفق بشوم.»
برنده‌ی مدال طلای المپیاد نانو درباره‌ی ارزیابی خود از این المپیاد می‌گوید: «المپیاد نانو یک رقابت نفس‌گیر است که فرصت‌های زیادی برای آموزش ایجاد می‌کند. تا پیش از شرکت در این المپیاد اطلاعات زیادی درباره‌ی این فناوری نداشتم، اما آمادگی در المپیاد نیازمند مطالعاتی بود که به من در یادگیری این فناوری کمک شایانی کرد. من در این المپیاد بی‌اندازه مطلب یاد گرفتم. الان هم به شدت نسبت به این رشته علاقه‌مندم. البته در حال حاضر روی رشته‌ی کامپیوتر فکر می‌کنم و احتمالاً این رشته رو انتخاب کنم، اما هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌ام. این امکان هم وجود دارد که در آینده کامپیوتر و فناوری نانو را با هم تلفیق کنم.»
احمد سلیمی درباره‌ی این که چقدر برای کسب رتبه‌ی ۹ تلاش کرده می‌گوید: «در یک سال گذشته تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد زمانم را صرف درس خواندن کردم. البته خیلی به دنبال موسسه‌های آمادگی کنکور نبودم و ترجیح دادم که خودم درس بخونم.» در واقع او بدون شرکت در کلاس‌ها و مؤسسه‌های آمادگی کنکور و تنها با مطالعه در منزل موفق به کسب این نتیجه شده‌است.
خانم کرمی، مادر احمد سلیمی ضمن ابراز خرسندی از کسب این رتبه توسط پسرش می‌گوید: «مثل هر مادری خوشحالم که پسرم در کنکور به رتبه‌ی خوبی دست پیدا کرده‌است، اما زمانی خوشحال‌تر خواهم بود که ببینم در آینده این موفقیت‌ها را ادامه می‌دهد. احمد تازه اول راه است و باید برای آینده‌ای بهتر تلاش کند. هر چند این رتبه خستگی از تنم درآورد، اما باید در آینده هم خوب باشد تا این احساس همیشه بماند. دلم می‌خواهد احمد نانو و کامپیوتر را با هم بخواند، فناوری نانو و المپیاد نانو روی روحیه‌ی احمد خیلی تأثیر گذاشت.»
خانم کرمی تنها درس خواندن را دلیل موفقیت فرزندش نمی‌داند و آن را ماحصل یک کار گروهی می‌داند: «عوامل مختلفی دست به دست هم دادند، مثلاً مدرسه، خانواده، معلم‌ها و مدیر مدرسه هر کدام نقش جداگانه‌ای داشته‌اند. به نظرم باید به آن‌ها هم تبریک گفت که ماحصل زحماتشان به نتیجه رسیده‌است. اجازه بدهید یک سپاسگزاری ویژه هم از مسئولان نانو بکنم که روحیه‌ی تازه‌ای به احمد دادند.»
